Binnen 30 jaar een IJssel die zo schoon is dat we er uit kunnen drinken. Dat is de droom van Li An Phoa. Haar verhaal heeft vele anderen en ook IJsselbestuurders geïnspireerd. In juni liep zij langs de IJssel om aandacht te vragen voor en in gesprek te gaan over een drinkbare IJssel.
Drinkbare rivieren
In 2005 kanode Li An Phoa de Canadese rivier de Rupert af en kon ze het water drinken. Drie jaar later, na vele ingrepen voor een waterkrachtcentrale in dit gebied, was het water vervuild en niet meer drinkbaar. Als we goed met een gebied om gaan, heeft dit invloed op de kwaliteit van het water en de drinkbaarheid van een rivier.
Om hier aandacht voor te vragen wandelde zij in 2018 in twee maanden langs de Maas van de bron tot de monding. Bestuurders en betrokkenen wandelden een stuk mee, om hun ervaring met de Maas te delen. Een netwerk van Maasburgemeesters voor een drinkbare Maas is ontstaan. Daarnaast deed zij iedere dag een meting van de waterkwaliteit ter plaatse.
Het idee van drinkbare rivieren is dat het gaat om bewustwording van de invloed van jouw handelen op de drinkbaarheid van een rivier en vervolgens te gaan handelen met het beeld van een drinkbare rivier voor ogen.
Drinkbare IJssel
Het begon vorig jaar met een ‘ontmoeting bij de wilg’ in het kader van de IJsselbiënnale tussen Li An Phoa en Wim van Vilsteren. Zij hebben een netwerk om zich heen gebouwd, dat wil werken aan het wenkend perspectief van een drinkbare IJssel. Na presentaties in onder andere de taakgroep IJssel en de Stuurgroep IJssel is het enthousiasme over het idee van een drinkbare IJssel, ook bij bestuurders, steeds verder aangewakkerd.
De wandeling startte op 7 juni in Westervoort en eindigde op 18 juni bij IJsseloog. Op alle dagen hebben (overheids)bestuurders, agrariërs, natuurbeheerders en omwonenden een stuk meegewandeld om hun binding met, zorgen over en toekomstbeeld van de IJssel te delen. Dagelijks zijn er, samen met kinderen, metingen gedaan naar de waterkwaliteit. Iedereen is uitgenodigd het manifest te ondertekenen, en aan te geven wat hun eigen eerste stap is om te komen tot een drinkbare IJssel.
Het einde van de wandeling was het begin van de IJsselbiënnale, een kunstroute langs de IJssel. Half september eindigt de IJsselbiënnale met een congres waarbij ook verder wordt gesproken over het drinkbaar maken van de IJssel. Meer informatie is te vinden op de website drinkbareijssel.